می‌خندید، صورتش سرخ شده بود، سرش به پایین بود، گفتم:‌شمامگر همان نبودی که می‌گفتی این آمده ایران باید در مقابلش اصالت اسلامی ایرانی‌مان را حفظ کنیم! خودش هم مسلمان است و چه معنی دارد زن و مرد دست بدهند؟ 

گفت : بله، ولی دلم برایش سوخت، اشک شوق ندیدن چندساله صورتش را پرکرده بود، نتوانستم دست دراز شده اش را رد کنم!

گفتم :‌ پس آن شعارها چه می‌شود؟

گفت:‌خدا می‌بخشد، همین یک‌بار بود.

و من یاد عاشورا افتادم که آرزو می‌کنیم کاش بودیم و یاری حسین علیه‌السلام‌ می‌کردیم، ولی اگر بودیم و نمی‌کردیم؟ آیا خدا می‌بخشید؟

أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ: آیا مردم پنداشتند که تا گفتند ایمان آوردیم رها مى‏شوند و مورد آزمایش قرار نمی‌گیرند. (عنکبوت/2)

امسال بی‌شما دونفر، عزاداری‌هایمان هم عزاداری نیست. نیستید که تاکید کنید تا به مجالس عزا برویم.

امسال دسته‌های سینه زنی که جلوی در خانه‌مان می‌آیند نیستید که بابا جلوی در بایستد و سلام کند و قربانی ببرند برای هیئت و مادر شتاب‌بزده تدارک پذیرایی مختصر از هیئت را در کوچه ببیند و پسرهایتان در کوچه همراه با دسته عزاداری هم صلوات بفرستند و هم شیر و کیک به‌ آن‌ها بدهند.

نیستید،‌ جایتان این محرم خالی است، این محرم و تمام محرم‌های دیگر.

زیارت عاشورا را هردویتان دوست داشتید و این روزها هر صبح و شام می‌خواندید. دعا می‌کنم که به حق همان زیارت عاشوراها این ایام هردویتان مهمان حسین«علیه السلام» باشید. 

تصمیم دارم اگر خدا بخواهد که توفیق من جز به (یاری) او نیست. ( وَمَا تَوْفِیقِی إِلاَّ بِاللّهِ عَلَیْهِ (هود/88) )  امسال و سال‌های دیگر نایب از طرف شما مداومت بر زیارت عاشورا داشته باشم.

برای از تو نوشتن بهانه لازم نیست، حسین جان

تو قرآن خواندن را دوست داشتی، به برادرت هم گفته بودی شب آخر جنگ را به صبح بیندازند تا قرآن بخوانی!

عامل آیه : فاقرؤا ماتیسر من القرآن; هرچه از «قرآن » میسر می شود، بخوانید. (مزمل/20)

خدایا محبت قرآن را در دل ما همچون محبت حسین در دل‌هایمان گردان.

روز افزون

این روزها با خودم زیاد تکرار میکنم، خیلی حسین زحمت ما را کشیده است.

قدرش را که نمی‌دانم حداقل قدمی در راه رضایتش بردارم، حسین علیه السلام نماز را دوست داشت!‌ نماز اول وقت را!

... وَ أَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ ... : نماز را برپا دار که نماز از کار زشت و ناپسند باز می‌دارد (عنکبوت/45)