دیگر چت نخواهم کرد

به نام مهربانترین

محیط مجازی فرصتی است که در آن می‏توان با هر کس و هر شخصیتی صحبت کرد، در قالب اینکه خودت باشی یا جنسیتت را مخفی کنی و به نام دیگری خود را معرفی کنی.

ولی در این مسیر تنها یک چیز را به دست می آوری، تجربه

و تنها یک چیز را از دست می‏دهی، پاکی روح!

نمی‏دانم شاید بسیار ساده لوحانه باشد، اما من حس می‏کنم روحم در همین صحبت‏های بی فایده و بی‏پایان آسیب دیده است، دیگر آن دختر شاد و رویایی با تخیلات زیبا و ساده نیست!

روحم درگیر نباید‏ها شده است!‏ خطوط قرمزی که در دنیای مجازی بوسیله‏ی خیلی‏ها شکسته شده و بسیاری از حرفهایی را می‏زنند که تو حتی در گوشه‏ی ذهنت هم نداشتی!

و چقدر بی‏فایده است، صحبت صحبت صحبت!

همه برای تلف کردن وقت می‏آیند! و وقتی تو را می‏بینند که هدفمند چت می‏کنی، با تمسخر می‏نگرند!‏

راستی چه هدفی است؟

چقدر عذاب آور است، وقتی در  مسیر هرچند که خیلی مواظب بودی اما رو دست خوردی و تو هم مثل بقیه چت می‏کنی که وقتت بگذرد!

در کتابی خواندم نوشته بود، خدا منتظر توست، لحظاتی که بی‏هوده در نت می‏چرخی خدا منتظر هم‏کلامی توست! و راست می‏گفت و من اکنون به روح خسته‏ام قول می‏دهم که دیگر چت نکنم!

آیا می‏شود؟

در محیطی که تمام کارهایم با اینترنت است! نه، پس فقط چت کاری!

دیگر روحم را به بازی نمی‏گیرم! گناه دارد کودک درونم گناه دارد، چقدر بی‏رحمم، خدا منتظرم است و من بیهوده با این هم سخن می‏شوم و با آن هم‏کلام!

دلم گرفته است، اصلا آیا دلی مانده؟ نمی‏دانم مدت‏هاست که از او خبری نگرفته ام!

روحم آزرده، امروز دیدمش غمگین و خسته! من ولی پشیمانم و باز می‏گردم، دیگر چت نخواهم کرد!