نخواستی، لیاقت نداشتم، قابل نبودم، در حد این حرف‌ها نبودم، در حد همان بچگی‌های کودکانه بودم؟
هرچه که بود، لیاقت ندادی!
می‌دانستم برای تو بودن، لیاقت می‌خواهد ولی هیچوقت فکر نمی‌کردم لایق نباشم! آن‌هم در ماه شعبان، ماه مهمانی! این چنین میزبانی هستید شما؟
یادت باشد، من‌که یادم نمی‌رود، دلم را شکستی!
ولی خوشحالم که در این حد قابل دانستی که بفهمانی هنوز خالص نشده‌ام و من خواهان تو شدن هستم، این‌ها بهانه است، اله من.
قُلْ إِنِّی أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّینَ : بگو من مامورم که خدا را در حالى که آیینم را براى او خالص گردانیدهام بپرستم (الزمر/11)
نوشته شده توسط :فرزند زمان در 90/4/12 - 9:50 ع : : : نظر
