رنگ خدا

باورم نمی‌شد بعد از آن‌همه مدت که قول داده بود، بالاخره به قولش عمل کرده باشد! از بین تمام کارهایش این را تمام کرده و فرستاده بود.

آنقدر زیبا و خواستنی شده که نتوانستم به همان پست «الا الاحسان»که در آن، از او هم تشکر کرده‌بودم، قناعت کنم.

خواسته بود که نظرم را برایش آف بگذارم، اما این‌جا می‌گویم: زیباست، همانی شده که می‌خواستم و از شما(ملک الموت اینترنت) به پاس لطف بی منتتان برای آذین بندی چند لحظه سپاسگزارم. 

آبی فیروزه‌ای همان رنگی که مورد علاقه‌ام است و گل‌های زیبایی که بالا ی هر پست جا گرفته، ترکیب رنگ‌ها را دلچسب و دوست‌داشتنی کرده است.

از دیدنش سیر نمی‌شوم، به واقع به آن‌همه انتظار می‌ارزید، ممنونم.

هرچه بیشتر نگاه می‌کنم بیشتر یاد آن آیه می‌افتم، همانی که یک زمان تمام ذهنم را به خود مشغول کرده بود و وقتی از خطاطی خواسته بودم  روی برگه‌ای به خط خوش بنویسد تا نصب العینم باشد،‌ با تعجب پرسیده‌بود:«معنیش چیست؟!» 

و حالا این آیه در کنار دیگر آیات قرآن معنی دیگری برایم پیدا کرده‌‌است:

«صِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدونَ: رنگ خدایی و چه رنگی از رنگ خدایی بهتر است و ما تنها او را عبادت می کنیم.» (بقره/138)

چند لحظه، همان رنگی‌شد که می‌خواستم و ای کاش فرزند زمان هم، رنگ خدا می‌شد!