گفت: من به این نکته رسیده ام که اگر کسی بخواهد زود به نتیجه برسد، خیلی زود شکست می خورد! این سنت زندگی است، باید از طبقه اول به بالا بروی تا به سقف برسی،
وگرنه اگر میز را از تو بگیرند، چه چیزی بلدی که بتوانی با آن راهت را ادامه بدهی؟ اگر روزی آتش سوزی شد و تو در ساختمان بودی، راه ورود را نمی دانستی، چطور خودت را نجات
خواهی داد؟
آدم باید کار یاد بگیرد، جلو برود، اگر یک دفعه به جایی برسی، به همان عجله هم احتمال سقوط داری!
تمام مدت صحبتمان حواسم به دست هایش بود، به تصویرسازی ای که با دست هایش می کرد، اگر صدایش را نمی‌شنیدی هم، باز می‌‍‌توانستی از تصویرسازی با دست هایش
نکته ها را بفهمی، اما به این جا که رسید، دست هایش روی دسته های صندلی قفل شد!
یک لحظه سکوت کرد، اما من درگیر حرف‌هایش شده بودم و یاد همان آیه افتادم که فرمود: کَانَ الإِنسَانُ عَجُولاً: آدمی تا بوده شتابزده بوده است (اسراء/11)
به چه آسانی می‌شود از بعضی آیه‌های قرآن درس گرفت و سقوط نکرد!
نوشته شده توسط :فرزند زمان در 93/4/4 - 2:32 ص : : : نظر
