گفت: شوخی میکنی، یعنی باور کنم که هردو را از دست داده ای؟
اشک هایی که این روزها بهانه ای برای جاری شدن می خواستند را نمی دیدید، پنهانشان کرده بودم، گفتم: بله، با تعجب ادامه داد، چطور؟ تصادف کردند؟
و من تلخ ترین اتفاقات عمرم را برایش مرور کردم و او از غم تکرار مصیبتم خبر نداشت.
و فکری میان اشک هایم دوید: باید حواسم به کسانی که عزیز از دست داده اند و مثل من شده اند، بیشتر باشد.
فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ: و اما [تو نیز به پاس نعمت ما] یتیم را میازار(ضحی/9)
نوشته شده توسط :فرزند زمان در 91/4/9 - 3:10 ع : : : نظر
