می دانم که تا مدتها مزه آن مهمانی زیر زبانم می ماند.اینقدر خوش برخورد و مهربان بودند که تا روزها که سهل است سالهای سال یادمان خواهد ماند و ذکر خیرشان را خواهیم گفت.
به باغشان که رفته بودیم گفتند میل خودتان است اگر دوست دارید استراحت کنید و از فضا استفاده کنید یا اینکه بروید باغ و هرچقدر که میوه کندید برای خودتان، بردارید ببرید.
جالب بود که همراهمان آمدند و میوه ها را کندیم وهمه را به ما دادند، هیچ میوه ای را برنداشتند، گفتند همه اش مال شماست.
خورد و خوراکمان گردن آن ها بود، اصلا نگذاشتند آب در دلمان تکان بخورد. آخرش هم موقع برگشتن، مادر خانواده یک بقچه پر از خوراکی داد و گفت توشه راهتان، در مسیر بخورید که گرسنه نمانید و خستگی تان هم از بین برود.
فقط یک شبانه روز بود، دلمان رفت، مهمانی خدا یک ماه بود، دلمان نرود؟
خدایاخودت در قرآنت فرموده ای که خَیْرُ الْمُنزِلِین: بهترین مهمان نواز(29/مومنون) هستی، پس حق مهمان نوازی را کامل کن،کمکمان کن که توشه راهمان را گم نکنیم، کم هم نیاوریم تا سال بعد گشنه نمانیم.
نوشته شده توسط :فرزند زمان در 92/5/22 - 12:59 ص : : : نظر