مترو یکی از خسته کننده ترین وسایل نقلیه است که لذت دیدن و لمس بهار را از آدم می گیرد. این جاست که سرگرمی های سبک و آسان طرفدار بیشتری دارند.

مترو سوارهای حرفه ای از همان اول که وارد قطار می‌شوند سریع سرگرمیشان را استفاده می‌کنند. بعضی می‌خوابند، بعضی کتاب می خوانند، بعضی آهنگ گوش می‌دهند و برخی هم به بقیه نگاه می‌کنند.

اما کار قالب متروسوارها استفاده از موبایل است، خواه موسیقی گوش بدهند، خواه پیامک ارسال کنند و یا تماس تلفنی برقرار کنند.

من هم که حرفه ای...

بعد از مدتها سوار قطار شده بودم، سریع گوشی را برداشتم و قرآن متنی نصب شده در گوشی را باز کردم و شروع به خواندن کردم ...

قُلْ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُکُمْ فَقَدْ کَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ یَکُونُ لِزَامًا: بگو اگر دعاى شما نباشد پروردگارم هیچ اعتنایى به شما نمى‏کند در حقیقت‏شما به تکذیب پرداخته‏اید و به زودى [عذاب بر شما] لازم خواهد شد. (فرقان/77)

عید امسال هم گذشت، به قول یکی از بچه ها، مرخص شد! باشد روزها و ماه های دیگر که مرخص شوند و بروند دنبال زندگیشان.

این روزها گذشتٍ ایام را خوب حس می کنم. بزرگ شدن و فاصله گرفتن از خاطرات کودکی، مشغول زندگی شدن و تصمیم های جدی برای آینده ای امیدوار. 

خدا چیزی خواست که ما نخواستیم و زور خدا چربید، خدا پیروز شد

حالا شاید بگویید چربیدن زور خدا که خوب است و پر سود و چه بهتر که شیطان پیروز نشد، اما خب گاهی پذیرش قضا و قدری محتوم از هزاربار گول شیطان را خوردن هم سخت تر است اما شیرینی شکست در مقابل خدا را با چیزی نمی شود عوض کرد.

قبل تر ها میخوانم: تقریر کند بنده و تقدیر نداند، تقدیر به تقریر خداوند بماند.

الهی رضا برضاک