بفهم

این روزها حال مادری را دارم که دلبندش را برای خوب درس خواندن و پیشرفت به مدرسه ای دور فرستاده است و دلش برای او تنگ شده و مدام خود را دلداری می دهد که این بهترین کاری بود که میتونستم انجام بدهم.

دوستان باوفایم این روزها می آیند و سراغم را میگیرند، چه با تماس با گوشیم چه ارسال پیامک و پی ام و آفلاین و فقط یک چیز را به آنها می گویم: کار تمام وقت پیدا کرده ام و مشغول به کار شده ام و اینجا دسترسی به اینترنت ندارم.

اما خدا از دلم خبر دارد!

کاری که نه به رشته ام مربوط است و نه به اینهمه سال درس خواندنم و نه به هیچ هنر دیگری که اینهمه سال برای کسب کردنشان زمان گذاشته ام و این بزرگترین دردی است که این روزها تحمل میکنم!

زندگی است دیگر باید بگذرد، بفهم!

و همدمم این روزها این آیه قرآن است: ان مع العسر یسری: به راستی به همراه هر سختی آسانی ای است(الشرح/6).

البته کم کم دارم با خواندن اخت شده ام و این شاید همان آسانی باشد که همراه سختی است، والله اعلم