باب جدید

ساعت نیمه شب است، نیمه شب شهادت امام موسی بن جعفر علیه السلام که باب الجواد به اذن ایشان بود، همچون کودکان پربهانه منتظر رخصتی دوباره ام اما با خودم می گویم کار به دل افتادن است، باید دل کاره ای باشد در این جا و حرمتی بیابد و دست ها با هم همراه شوند، دست و دل

این میان بین نوشتن مطالب در خصوص خبر دیدار با علما در جشنواره امام من، حاصل صحبت هایشان برایم باب جدیدی باز شد که البته اذن این باب را هم خود امام داده اند، شک ندارم.

الان در انتخاب اسمش مانده ام که یک نفر خوش ایده از همان نیمه شب تا همین الان، دم صبحی برای اسم دلیل و منطق میاورد اما اسم ها به دلم نمی نشیند

آخر قرار شد که دل را صاف کنم، هرچه نشست همان شود.

و دل ایا صاف خواهد شد؟ باید توبه کنم.

فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّکَاةَ فَخَلُّواْ سَبِیلَهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیم: پس اگر  توبه کردند و نماز برپا داشتند و زکات دادند راه برایشان گشاده گردانید زیرا خدا آمرزنده مهربان است. (توبه/5)

ساعت صبح است!