عشق هرکس یک چیز است، یکی به فرد، یکی به شهرت، یکی به کار و یکی...
و من آن یکی بودم که سال ها حسرت به دل معلم قرآن شدن را به دوش می کشیدم و پدری که آرزوی همیشگی اش برای آخرین فرزندش معلم قرآن شدن بود.
امروز به آرزویم رسیدم
به معجزه می مانست، هم تماس گرفتنشان, هم آزمونشان و هم اینک پذیرفته شدنم در مدارس قرآنی آموزش و پرورش.
پدر نیست
اما لبخندش را حس می کنم.
خدایا لیاقت هم بده.
نوشته شده توسط :فرزند زمان در 91/2/3 - 11:33 ص : : : نظر
