به نام خداي مهربان

بعد از مدتها سري به وبلاگم زدم و از آنجا به پيوندهاي روزانه و به وبلاگ شما رسيدم.

حالت را مي فهمم و چرا ديگر دست ما نيست بعد از اين راه...

خلاهاي شديدي را حس مي کنم که در اينک دين و مذهب هم نمي تواند التيامش بخشد! چرا نمي دانم سرمان کلاه رفت يا زيادي در مذهب غرق شديم و وووو